De kracht van een ontmoeting
Soms ontmoet je iemand, een ander mens, en je voelt het meteen: er zit angst in die ander. Misschien zie je het in zijn ogen. Voel je het in zijn energie. In hoe iemand zich klein maakt of zich probeert groot te houden. En dan rijst de vraag: wat doe je dan?
Herken je het gevoel? Of durf je een stap verder te gaan — en laat je de ander voelen dat hij niet alleen is?
Herkenning vs. Verbinding
Er is een verschil tussen zien dat iemand bang is, en iemand laten voelen dat het oké is om bang te zijn.
Dat kan door een simpel gebaar: oogcontact. Een vraag. Een aanraking. Aanbieden om te helpen. Gewoon er zijn. Soms is dat al genoeg.
Angst wordt kleiner als het gezien wordt. Niet weggepraat, niet opgelost — maar erkend.
Welke angsten leven in jou?
We kennen allemaal angst. Alleen dragen we het vaak in stilte. Wat zijn jouw angsten?
• De angst om dikker te worden?
• De angst om ouder te worden?
• Om alleen te blijven?
• De angst om iemand te verliezen?
• Of om je gezondheid te verliezen?
• Misschien zelfs de angst voor je eigen gedachten?
Ik stel mezelf deze vragen ook regelmatig. En ik wil eerlijk zijn:
Ja, ik voel soms angst als ik merk dat ik aangekomen ben.
Ja, ik ben elke dag dankbaar voor mijn gezondheid — en voel soms een angst in mijn wezen bij het idee dat ik die ineens kwijt zou kunnen raken, dat ik op een dag zomaar iets ernstigs onder de leden heb.
En ik ben bang geweest om opnieuw psychotisch te worden.
Dat is iets wat ik heb meegemaakt, meerdere keren zelfs. Hoewel professionals zeggen dat het geen volledige psychoses waren, heb ik gevoeld wat het is om grip te verliezen.
Maar ik ken inmiddels mijn signalen. En ik leef niet meer dagelijks met die angst. Toch is hij er. En dat mag.
Leven vanuit liefde
Wat ik heb geleerd, is dit:
Angst is een slechte raadgever. Liefde niet.
Liefde verzacht.
Liefde verbindt.
Liefde durft te kijken, zonder oordeel.
Ik wil mezelf blijven trainen in het leven vanuit liefde. Liefde nemen als mijn gids en raadgever.
En jou uitnodigen dat ook te doen.
Reflectie voor jou;
• Wanneer voelde jij voor het laatst angst?
• Wat deed je ermee?
• Hoe reageer jij als je angst bij een ander opmerkt?
• Kun je erkennen dat we als mensen allemaal bang zijn, op onze eigen manier?
• En kun je vandaag een moment creëren waarin je iemand niet alleen laat zijn in zijn of haar angst?
Een zachte uitnodiging
Als jij deze blog leest en denkt: ja, ik voel me soms ook bang — dan wil ik je zeggen: je bent niet alleen.
En misschien kun jij vandaag ook iemand laten voelen dat hij of zij niet alleen is.
Dat is de kracht van mens-zijn. En de magie van verbinding.
Laten we samen kiezen voor liefde.
